مقدمه #سیستم_تعلیق خودرو Suspension, مجموعه واسط بین محفظه نگه دارنده سرنشینان ، شاسی و چرخ های خودرو است ، که تنظیم کننده نحوه واکنش محفظه نگه دارنده و شاسی نسبت به جاده است. در ابتدا این سیستم متشکل از ساختار یک تکه بود که چرخ های جلو یا عقب رابه یکدیگر متصل می نمود. این سیستم دارای نکات منفی بود که استفاده از آن را در خودروها محدود نمود تا آنجایی که امروزه این سیستم در خودروهای سنگین استفاده می شود در خودروهای سبک مسافربری از تکنولوژی های نوین استفاده می نمایند. آخرین تکنولوژی که در خودرو ها مورد استفاده قرار می گیرد سیستم "تعلیق فعال" یا "Active Suspension" است.

ایده ای که پشت این سیستم می باشد تطبیق خودرو با جاده می باشد. پارسیان صنعت در ادامه طرح کلی پیاده سازی شده و انواع مختلف این سیستم را مورد بررسی قرار خواهد داد

🚩 تعريف #سيستم_تعليق فعال:
ایده پشت سیستم تعلیق فعال, تطبیق شرایط رانندگی با جاده است حال این سوال پیش می آید که عمل تطبیق چگونه انجام می شود؟
💡جواب این سوال را باید در علوم الکترونیک و کامپیوتر و ارتباط آن با علم مکانیک جستجو نمود. مهندسان علم "مکاترونیک" با استفاده از سنسورهای مختلف که در چرخ ها ، فرمان و نقاط مختلف بدنه خودرو استفاده می کنند شرایط حرکتی خودرو را بدست می آورند و داده های بدست آمده به پردازنده مرکزی خودرو یا پردازنده ای که مسئول پردازش اطلاعات مذکور است داده می شود. در ادامه پردازنده با توجه به برنامه ریزی که شده است شرایط ایده آل حرکتی را که خودرو باید در جاده داشته باشد محاسبه می نماید، حال باید این اطلاعات به سیستم تعلیق خودرو اعمال شود تا خودرو با شرایط جاده ای هماهنگ شود ، برای این کار روش های مختلفی با توجه به تکنولوژی مورد استفاده برای ساخت سیستم تعلیق وجود دارد اما در کل می توان گفت که مجموعه مکانیکی سیستم تعلیق که در خودروها مورد استفاده قرار می گرفت جای خود را به سیستمی الکترومکانیکی داده است که این سیستم الکترومکانیکی توانایی تنظیم شدن الکتریکی را دارد. 🆕
سیستم های تعلیق فعال نیازمند نیرو یا انرژی خارجی می باشند تا آنها را قادر سازد كه سیستم كنترل را مستمراً فعال ساخته و نیروهایی كه از طریق سیستم تعلیق منتقل می شوند را تحت كنترل قرار دهند. ازآنجایی كه از جنبه تكنیكی سیستم های فعال نمی توانند بدون اندازه گیری پارامترهای مختلفی نظیر سرعت ها و عكس العمل های قسمت های مختلف، عملی شوند و همچنین از آنجایی كه به یك انرژی خارجی برای فعال كردن سیستم نیازمند می باشند همه ی اینها سبب پیچیده شدن اجزا و افزایش قیمت این سیستم نسبت به سیستم های كلاسیك شده است.

سیستم_تعلیق : سنسوری كه در كارانداز ( Actuator ) قرار گرفته است تغییرات نیروی وارده به تایر را از طریق ارسال سیگنال به اطلاع واحد كنترل الكترونیكی (ECU) می رساند، همچنين حسگرهای دیگری که در خودرو نصب شده اند تغییرات وضعیت فرمان، شتاب گیری، کاهش شتاب و پایداری اتاق را به اطلاع واحد كنترل الكترونیكی می رسانند ، یک چرخش نما (ژیروسکوپ) در خودرو ؛ به منزله حسگر دوران ، حول محور قائم ، عمل می کند این حسگر هر گونه انحراف یا تغییر جهت خودرو از مسیر مستقیم را آشکار سازی می کند، واحد كنترل الكترونیكی این ورودی ها را دریافت نموده و سپس به شیر خود فرمان ، سیگنال می دهد ، این شیر ، سیال تحت فشار زیاد را به کارانداز می فرستد ، کارانداز چرخ را بالا یا پایین می برد تا لاستیک همواره با نیروی ثابتی به سطح جاده فشرده شود در نتیجه خودرو در طول مسير در یک سطح باقی می ماند و در عین حال کیفیت سفر و رانندگی حفظ می شود ، همه این عملها تقریبا بلافاصله انجام پذيرفته و راننده متوجه انجام آنها نمی شود.

با برخورد فعال، به جای غیر فعال ، با ناهمواریهای سطح جاده، بیشتر حرکت های چرخ و لاستیک در #سیستم_تعلیق جذب می شود و ضربه ارتعاش اندکی به اتاق خودرو و سرنشینان آن می رسد ، کارانداز هیدرولیکی نشان داده شده در شکل بالا دو طرفه اند در این کارانداز ها فشار روغن می تواند حرکت در دو جهت بالا و پایین را سبب شود ، با استفاده از یک پمپ هیدرولیک و آکومولاتور فشار وارد بر سیال درون کارانداز ‌حفظ می شود ، بعضی از خودروها سیستم تعلیق فعالی دارند که در آن از کاراندازهای یک طرفه استفاده می شود، این کارانداز ها فقط در یک جهت نیرو وارد می کنند.

انواع سيستم تعليق
امروزه شرکت های اتومبیل سازی تکنولوژی های مختلفی را برای تنظیم سیستم تعلیق به واقعیت تبدیل کرده اند که مهمترین آنان عبارتند از :
- سیستم تعلیق هیدرولیکی
- سیستم تعلیق بادي
- سیستم تعلیق الكترومغناطیسی